English:
It is love that creates change within us; change for the better.
Are we willing to change for people around us?
On the eve of their wedding anniversary, a husband and wife were sitting together, conversing over tea. For the world, they were a perfect couple. In fact, there used to be a lot of love in between them, but with time, issues started arising between them.
During their conversation, the wife proposed, “I have a lot to say to you but we don’t get time for each other. That is why I bought us two diaries. We will put down in them whatever we have on our minds for each other this whole year. Next year on this day, we will read each other’s diary in order to know about our shortcomings, and work together towards rectifying them.”
The husband liked the idea and readily agreed to it. Both of them took their respective diaries.
Soon the year passed by. Next year on their anniversary, both the husband and wife exchanged their diaries as was decided.
The husband started reading first, the diary meant for him.
On the first page, it was written, “Today on our wedding anniversary you didn’t give me a nice gift.”
Second Page – “You didn’t take me to the restaurant for dinner.”
The third page had -“You had promised to take me to the movie but you cancelled the plan at the last moment saying you were tired.”
“My relatives had come over but you didn’t talk to them properly.”
“Today after many years, you bought me a dress but that too old-fashioned!”
Like this, many trivial complaints were written in that diary for the husband. Tears welled up in his eyes as he finished reading it.
The husband said, “Oh dear, I’m extremely sorry! I was not aware of my mistakes until now. I will try my best not to repeat them in the future.”
Now, it was the wife’s turn to open the diary written for her by her husband.
First page – Blank
Second page – Blank
Third page – Blank
…Blank
The wife turned around 50-60 pages, but all turned out to be blank! The wife was clearly upset and said, “I knew you won’t be able to fulfil even this small wish of mine. I put in so much effort to write down all there had been on my mind that I wanted you to know the whole year, but you could not even do this much for me!”
The husband smiled and said, “I have written everything on the last page, dear.”
The wife eagerly opened the last page. It read – “No matter how much I complain to you on your face, but before all the unbridled love you have given to me and my family all these years, I couldn’t see any flaw in you that was good enough to be jotted down in this diary. It’s not that you don’t lack anything, but your love, your dedication, your sacrifice for us surpass all those frail shortcomings. Inspite of my countless unforgivable mistakes, you have supported me as my shadow in every phase of my life. How can I find a flaw in my own shadow?!”
On hearing this, the wife’s eyes were filled with tears. She took her diary from her husband’s hands and burnt both the diaries in the fire along with all the differences and complaints for good. And again, their lives blossomed with love like that of a newly married couple!
This is the possibility marriage brings to all of us – the opportunity to grow, refine ourselves and learn to love. Marriage teaches us to become more and more giving, if we are willing to commit to the journey.
Source Credit: Heartfulness
Marathi : दोन डायरीज
प्रेमच आपल्या आत बदल घडवतो; तो बदल चांगल्यासाठी असतो.
आपल्यातली लोकांसाठी बदलण्याची आपली तयारी आहे का?
लग्नाच्या वर्षश्रृत्दीत, एक पती आणि पत्नी एकत्र बसले होते, चहा घेत गप्पा मारत होते. बाहेरच्या जगासाठी ते एक परिपूर्ण जोडपं होतं. खरं म्हणजे, त्यांच्यात भरपूर प्रेम होतं, पण काळाच्या ओघात काही अडचणी उद्भवल्या.
त्यांच्या संभाषणात पत्नीने एक प्रस्ताव ठेवला, “माझ्याकडे तुला सांगायला खूप काही आहे, पण आपल्याला एकमेकांसाठी वेळ मिळत नाही. म्हणून मी आपल्यासाठी दोन डायऱ्या आणल्या आहेत. आपण संपूर्ण वर्षभर एकमेकांसाठी मनात असलेले सर्व त्या डायऱ्यांमध्ये लिहू. पुढील वर्षी ह्याच दिवशी आपण एकमेकांच्या डायऱ्या वाचून आपल्या कमतरता जाणून घेऊ, आणि त्या सुधारण्यासाठी एकत्र काम करू.”
पतीला ही कल्पना आवडली आणि त्याने आनंदाने सहमती दर्शवली. दोघांनी आपापल्या डायऱ्या घेतल्या.
लवकरच एक वर्ष निघून गेलं. पुढच्या वर्षी त्यांच्या लग्नाच्या वर्षश्रृत्दीत, दोघांनी ठरल्याप्रमाणे एकमेकांच्या डायऱ्या बदलल्या.
पहिली डायरी पतीने वाचायला सुरुवात केली.
पहिल्याच पानावर लिहिलं होतं, “आज आपल्या लग्नाच्या वर्षश्रृत्दीला तुम्ही मला छान भेट दिली नाही.”
दुसरं पान – “तुम्ही मला रेस्टॉरंटमध्ये डिनरला घेऊन गेले नाहीत.”
तिसरं पान – “तुम्ही मला चित्रपट दाखवण्याचं वचन दिलं होतं, पण तुम्ही शेवटच्या क्षणी थकले असल्याचं सांगून ती योजना रद्द केली.”
“माझे नातेवाईक आले होते, पण तुम्ही त्यांच्याशी नीट बोललात नाहीत.”
“आज इतक्या वर्षांनी तुम्ही मला एक ड्रेस आणला, पण तो देखील जुन्या पद्धतीचा होता!”
अशा छोट्या-छोट्या तक्रारी पतीसाठी त्या डायरीत लिहिल्या होत्या. पतीने ती डायरी वाचून संपवली तसा त्याच्या डोळ्यात अश्रू आले.
पती म्हणाला, “अगं प्रिये, मला खरंच माफ कर. माझ्या चुका मला आत्तापर्यंत कळल्या नाहीत. मी भविष्यात त्या पुन्हा करणार नाही याची पूर्णपणे काळजी घेईन.”
आता पतीची डायरी वाचायची पाळी पत्नीची होती.
पहिलं पान – कोरं
दुसरं पान – कोरं
तिसरं पान – कोरं
…कोरं
पत्नीने ५०-६० पानं पलटली, पण सगळी पानं कोरीच होती! पत्नीला खूप राग आला आणि ती म्हणाली, “मला माहीत होतं, तुझ्याकडून माझी ही छोटीशी इच्छा देखील पूर्ण होणार नाही. मी वर्षभर माझ्या मनात जे काही होतं ते तुमच्यापर्यंत पोचवण्यासाठी खूप मेहनत घेतली, पण तुम्ही साधं हे कामसुद्धा केलं नाही!”
पती हसत म्हणाला, “अगं प्रिये, मी सगळं शेवटच्या पानावर लिहिलंय.”
पत्नीने उत्सुकतेने शेवटचं पान उघडलं. तिथे लिहिलं होतं – “तुझ्याबद्दल कितीही तक्रारी असल्या तरी पण तू मला आणि माझ्या कुटुंबाला दिलेल्या असीम प्रेमासमोर तुझ्यात एकही दोष दिसत नव्हता जो डायरीत लिहावा असं वाटलं. असं नाही की तुझ्यात काहीच कमी नाही, पण आपल्यावरचं तुझं प्रेम, तुझी निष्ठा, तुझा त्याग या सगळ्यांनी तुझ्या साऱ्या चुका पुसून टाकल्या. माझ्या असंख्य चुकांसमोरदेखील तू प्रत्येक प्रसंगी मला माझ्या सावलीसारखी साथ दिलीस. माझ्या सावलीतच मी काय दोष शोधू?!”
हे ऐकून पत्नीच्या डोळ्यात पाणी आलं. तिने पतीच्या हातातून डायरी घेतली आणि दोन्ही डायऱ्या पेटवून टाकल्या. तक्रारीसह सर्व भिन्नता एकदाच आगीत संपवल्या. आणि पुन्हा त्यांच्या जीवनात नवविवाहित जोडप्यासारखं प्रेम फुललं!
हेच तर लग्न आपल्याला देतं – वाढण्याची, स्वतःला आणि स्वतामध्ये बदल घडवण्याची आणि प्रेम करण्याची संधी. जर आपण या प्रवासाला बांधील राहायला तयार असू, तर लग्न आपल्याला अधिकाधिक देणारे बनायला शिकवतं.
SourceCredit: हार्टफूलनेस